Een dag na Carnaval… Een week oorlog… En maart roert zeker zijn staart
Op HGC ‘Overbrug’ lijkt de onrust even ver weg. Een blauwe lucht. Het zonnetje schijnt vol op het terras op van D’n Dimpel. Heerlijk met mijn snoet in de zon. Bij de eerste stralen verheug ik me al op het veel buiten kunnen zijn, heen en weer fladderende vogels, gekwetter van de eenden vanuit de sloot en openspringende knoppen.
En pff gelukkig weer blaadjes aan de bomen. Zachtjes aan zal ook HGC ‘Overbrug’ weer groen kleuren. Op hole 1 verzamelen de ganzen zich weer vaker rondom de bunker. Ook laten zij al weer wat veertjes los. Het rechter bosje op hole 2 is nog erg kaal. Enerzijds fijn: even geen ballen zoeken. Aan de andere kant is een groen aangezicht ook prachtig om te zien. Na een mooie afslag, de zon tegemoet, de blauwe lucht in, raak je het zicht op je bal vlotjes kwijt. Gelukkig kom je die gauw genoeg wel weer tegen op de fairway. Bij een volgende slag is het niet meer op-teeën weer even wennen. En wat fijn dat, nu het zonnetje schijnt, de bal niet meer in het natte gras ligt. Ondanks de juiste voorwaarden lanceer ik mijn bal toch met mijn ijzer 9 over de green, in de sloot. Een net vers balletje fris uit een doosje… Dus…de helling af en even het gevoel hebben dat je als kind kikkervisjes uit de sloot aan het halen bent. Heerlijk!
Eindelijk de zon!
Op Hole 3 en 4 nemen we de tijd. Het zonnetje zorgt ook voor meer drukte in de baan. Niet erg als je iedereen ziet genieten. Wel blijft het opletten geblazen. Een houten 5 uitproberen is voor mij nu niet meer een goed idee, gezien alle fietsers en wandelaars langs het kanaal. Heel eerlijk. Als ik een beetje pech heb of iets minder geconcentreerd ben, wil mijn bal nog wel eens naar rechts, richting de sloot. Ik moet er niet aan denken dat ik FORE zou moeten roepen en die wandelaar geen idee heeft wat dat betekent en niet bukt. Dus keurig met mijn ijzer 6 de fairway op en vandaar naar de green. De meerkoetjes spelen tikkertje en duiken het water in. Wie weet met hoeveel kleintjes tot gevolg.
Op hole 5 spelen we netjes. En voor hole 6 pak ik dan toch maar een oud balletje. Door al het geklets, speel ik niet mijn beste ronde. Wel heel gezellig!
Op hole 7 komen we de ganzen weer tegen. Ze geven ons de ruimte. Omdat we toch iets langer over de ronde doen dan we eigenlijk hadden ingepland, kiezen we ervoor om in plaats van hole 8 te gaan genieten van een lekkere Latte op het terras.
Even zijn we de ONRUST vergeten. Weer terug naar de werkelijkheid.
Jolyne Beaumont

Sponsoren
- GW Storage
- Engelbert Obers
- Pete Norman
- Rijn Schellekens
- Bart Spoormakers
- Frans van den Heuvel