We startten op hole 1 die ik verloor doordat mijn derde slag te ver over de green werd geslagen, terwijl Steffie haar derde slag perfect op de green speelde. Hole 2 won ik mede doordat zij bij de afslag de bal niet vol raakte en daardoor een extra tussenslag naar de green nodig had. Concentratie was bij ons beiden voelbaar. Daar waar ik normaal gesproken door de baan met een fairway wood 4 speel, koos ik voor meer zekerheid door met de ijzeren 6 te spelen. Hole 3 won ik mede door een prima tweede slag dicht bij op de bovenkant green, terwijl Steffie de pech had door haar tweede slag in de bunker te spelen (waar ze overigens weer prima uitkwam), maar toch twee extra slagen nodig had om uit te holen. Hole 4 leverde winst voor mij op ondanks een verprutste bal over de green in de biotoop. De lobs en putts van Steffie vanaf de derde bal waren net iets te lang, waardoor haar voorsprong afnam: 2-up. Hole 5 was een lange wandeling door de baan, waarbij mijn tweede bal de baan uitvloog en zij iets te veel slagen nodig had om uit te holen. Daardoor leverde dit een gelijke stand op. Hole 6 was winst voor mij na een misslag van Steffie naar de fairway, waardoor ze een extra slag nodig had om op de green te komen. Bij de start van hole 7 stond het inmiddels 3-up voor mij. Kat in het bakkie zou je denken. Niet dus, want Steffie staat erom bekend zich als een pitbull zich vast te bijten in haar tegenstander. We sloegen allebei de ballen af naar de bosschage rechts van de fairway en hadden ook allebei een strafslag nodig om de weg naar de vlag te vervolgen. Steffie sloeg de bal vervolgens prachtig op de green en met één extra slag in haar voordeel leverde dit haar een punt op. Hole 8 en dus 2-up. Ook daar vervolgden we samen de weg naar de vlag door mooi rond de rand van de green te spelen. Vervolgens met een tweede slag in de buurt van de vlag waar haar bal net iets verder lag. Aldus koos ik voor een voorzichtige putt zodat de bal vijf centimeter voor de hole bleef liggen…… Steffie bleef gefocust en putte buiten mijn verwachting de bal ín de hole. Bleef er nog 1-up voor mij over bij de start van hole 9. De spanning steeg. Mijn afslag landde perfect links op de fairway net voor de bunker. Steffie’s bal landde rechts op de fairway en met een tweede slag speelde zij die mooi voor de toegang naar de green. Mijn tweede slag belandde links in de bossen tegen de hekken, waardoor ik een strafslag moest nemen. Je begrijpt dat ik deze hole dan ook niet meer kon binnenhouden. Kortom, stand all-square.

De wedstrijdleiding gaf ons de opdracht om hole 9 nog een keer te spelen om zo een beslissing te forceren. Je gelooft het of niet, maar zowel Steffie als ik sloegen onze bal tegen de welbekende boom midden op de fairway aan. Echter met één verschil: ik had het geluk dat mijn bal terugkaatste in de goede richting: naar links op de fairway, terwijl Steffie’s bal rechts aan de rand van de bosjes terecht kwam en zij voor een strafslag koos. Ditmaal was mijn tweede slag op deze hole beter doordat ik voorzichtiger ben gaan slaan en te kiezen voor een pitching wedge op een afstand van 150 meter. Ondanks Steffie’s geweldige mooie tweede tussenslag kwam zij één slag te kort en werd ik hiermee kampioen van de Storage GW 2024. Blijkt toch maar weer dat golfen een prachtige sport is met mooie ontmoetingen van mensen waar geluk soms nodig is om tot een wonderlijke uitslag te komen.

Bedankt organisatie. Volgende jaar weer!

Sponsoren

• GW Storage
• Engelbert Obers
• Pete Norman
• Rijn Schellekens
• Bart Spoormakers
• Frans van den Heuvel