De zon komt er (gelukkig) maar deels door en er staat een klein briesje, waardoor de temperatuur nog enigszins draaglijk is. Gijs rijdt rond met frisdrankjes en overhandigt de dappere wedstrijddeelnemers ook een heerlijk gekoeld, nat handdoekje. Mijn flightgenoot Leon Buys speelt een heel goede eerste ronde. In zijn tweede neemt zijn precisie in de slagen af, maar neemt zijn temperament daarentegen toe. Mijn andere flightgenoot Wybe van der Mey speelt een stabiele eerste en tweede ronde, ondanks het wennen aan een nieuwe putt-techniek die hij recent heeft aangeleerd.

Zelf ben ik tevreden na mijn eerste ronde met 42 slagen. Ik start mijn tweede ronde goed, maar op hole 11 gaat het mis en moet ik helaas 9 slagen op de scorekaart noteren. Ik tracht de moed niet te verliezen en probeer op de volgende holes wat puntjes terug te winnen. En dat lukt! Ondanks de 9 slagen op hole 11, sluit ik deze tweede ronde af met 39 slagen, hetgeen resulteert in een totaal van 81 slagen. Een evenaring van het baanrecord op 18 holes. Uiteraard ben ik blij met dit resultaat, maar een beetje jammer dat het nog mooier had kunnen zijn, als ik die verdomde hole 11 normaal had gespeeld.

De prijsuitreiking

Om het hoofd koel te houden, werkte het koude, natte handdoekje prima. Mijn flightgenoot Wybe deed zijn best om mijn hoofd in figuurlijke zin koel te houden door mij aan te moedigen om mijn concentratie op die laatste holes niet te verliezen. Dank voor die ondersteuning Wybe.